Expeditiekoorts voor twee speler staat er op het gele doosje. Met twee ontdekkingsreizigers op de voorkant die wel wat weg hebben van Indiana Jones doe ik het voorzichtig open. Spelregels, spelboord en een flink aantal kaarten zit erin. Dat is het dan. Mijn verwachtingen dalen en ik ben niet zeker of dit achteraf gezien wel een goede aankoop is. Wij (mijn vrouw en ik) zijn fan van de kosmos reeks en lost cities is een van de laatste die we gekocht hebben. Kahuna, Babel, Caesar en Cleopatra waren allemaal aantrekkelijke spellen op hun eigen manier. Maar nu slaat de twijfel echt toe. Wat kan een mens zich vergissen. Dit simpele kaartspelletje is gewoon fantastisch. Simpel in zijn eenvoud maar oh zo tactisch.                                                                                                                                   

Schud de kaarten leg het speelbord in het midden van de tafel en beide spelers ontvangen 8 kaarten en je kunt beginnen. Op het spelbord zijn vijf gekleurde vakken in de kleuren rood, groen, wit, blauw en geel. In ieder kleur zijn er genummerde kaarten 2 tot en met 10 plus zogeheten weddenschapskaarten.

Wat moet je nu doen? Elke speler moet opvolgende reeksen van getallen neerleggen. Dit doe je door een handkaart neer te leggen met het laagst mogelijke getal. Wil je je winstkansen verbeteren dan begin je met weddenschapskaarten in de bijbehorende kleur (totaal zijn er 3 per kleur).  Wil je geen kaart spelen dan kun je hem afleggen op het vak in die kleur. Je tegenspeler kan er dan voor kiezen om ipv de trekstapel één van de open kaarten op het spelbord te pakken. Het spel is afgelopen zodra de laatste kaart gepakt wordt

Maar pas op zodra je een getallenreeks begint moet je minimaal 20 punten behalen om geen verliespunten op te lopen. Het surplus op die 20 punten zijn de punten die je aan het einde van het spel bezit. Heb jij de meeste punten verzamelt dan win je. De weddenschapskaarten geven je de mogelijkheid om je punten per kleur te vermenigvuldigen.                                                                                   

Stel je hebt 2 witte weddenschapskaarten neergelegd en daarbij de volgende kaarten:

3, 5, 6, 8 en 9 Dan kom je op een totaal van  31 punten. Starten van de reeks kost 20 punten dus heb je 11 punten gescoord. Door de twee weddenschapskaarten vermenigvuldig je dit met 3 dus 33 punten totaal

Aan het einde van het spel heb je ook nog een blauwe reeks:

2, 4, 8 en 10 is dus 24 - 20 = 4 punten

Maar je hebt ook een rode reeks met één weddenschapskaart:

2, 3, 5 en 7 is dan  17 punten - 20 = -3 vermenigvuldigt met 2 is -6 punten

Je totale eindscore wordt dan 33 + 4 - 6 = 31 punten                                                                           Je speelt vervolgens drie keer acter elkaar en de verzamelde punten worden opgeteld en de speler met de meeste punten wint. Binnen een half uur kun je dit spel gespeeld hebben.

       

De moeilijkheid van het spel zit hem in het feit dat je op het juiste moment de juiste kaarten moet hebben om een succesvolle reeks te maken. Wat je niet wilt is dat je tegenspeler een hele goede reeks neerlegt dus zal je kaarten vasthouden die hij nodig heeft. Dit resulteert wel in het gegeven dat je steeds minder opties krijgt om de kaarten die je zelf nodig hebt te bemachtigen. Je handruimte wordt immers beperkt door het vasthouden en ook je tegenspeler houd kaarten die jij nodig hebt vast. 

Beperk je tot drie kleuren in het begin dan spreid je het risico. Naarmate je het vaker speelt kun je zelf afwegen of een vierde kleur al dan niet handig is

                                                                                                                                            

Ik kan lost cities alleen maar aanraden. De tijdsduur is niet al te lang, de tactische mogelijkheden en interactie tussen spelers is erg leuk en het spelsysteem zit goed in elkaar. Ik vind dit een verrassende topper en een aanrader voor elke spellenliefhebber